کد مطلب:276834 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:227

صیحه و ندای آسمانی
از جمله علائم حتمیه: كه باید پیش از ظهور مبارك حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) واقع شود، و ائمه معصومین علیهم السلام به حتمی بودن آن تصریح فرموده اند، صیحه و ندای آسمانی است.

در این زمینه روایات بسیاری از پیشوایان گرامی اسلام رسیده سا كه ما به جهت



[ صفحه 84]



اختصار تنها به ذكر سه حدیث اكتفا می كنیم.

1-«عن شر حبیل قال:قال ابوجعفر علیه السلام و قد سالته عن القائم فقال: «انه لایكون حتی ینادی مناد من السماء یسمع اهل المشرق و المغرب حتی تسمعه الفتاه فی خدرها». [1] .

راوی گفت: از امام باقر علیه السلام درباره ی حضرت قائم علیه السلام سوال نمودم، فرمود: این كار نخواهد شد تا آنگاه كه آوازه ای از آسمان آواز دهد، چنانكه اهل مشرق و مغرب و حتی دوشیزگان در پس پرده آن را بشنوند.

2- «عن ابی عبدالله علیه السلام انه قال: قلنا له:السفیانی من المحتوم؟

فقال:نعم، و قتل النفس الزكیه من المحتوم، و القائم من المحتوم، و خسف البیداء من المحتوم، و كف تطلع من السماء من المحتوم؟

و النداءمن السماء من المحتوم فقلت: وای شی ء یكون النداء؟

فقال:مناد ینادی باسم القائم و اسم ابیه علیهم السلام». [2] .

راوی گفت: به امام صادق علیه السلام عرض كردیم:سفیانی حتمی است؟

فرمود:آری و كشته شدن نفس زكیه حتمی است، و قائم علیه السلام از حتمیات است. و فرو رفتن سرزمین بیداء و لشكریان سفیانی حتمی است، و ظاهر شدن كف دستی از آسمان حتمی است، و ندا از آسمان حتمی است.

عرض كردم:ندا چه خواهند بود؟

فرمود: ندا دهنده ای كه به نام حضرت قائم علیه السلام و نام پدرش را ندا خواهد داد.

3- عبدالله بن نسیان گفت: در محضر ابی عبدالله (امام صادق علیه السلام) بودم كه شنیدم مردی از «همدان» به آن حضرت عرض می كند، این مردم عامه (یعنی اهل تسنن) ما را سرزنش می كنند و به ما می گویند شما چنین می پندارید كه آواز دهنده ای از آسمان بنام حضرت صاحب الامر علیه السلام خواهد داد، آن حضرت كه تكیه داده



[ صفحه 85]



بود، خشمگین شد، برخاست و نشست، سپس فرمود: این سخن را از من نقل نكنید ولی از پدرم نقل كنید و هیچ اشكالی برای شما نخواهد داشت. من گواهی می دهم كه از پدرم شنیدم كه می فرمود:

به خدا قسم كه این مطلب در كتاب خدا (قرآن كریم) كاملا روشن است، آنجا كه می فرماید: «ان نشا ننزل علیهم من السماء آیه فظلت اعناقهم لها خاضعین» [3] .

اگر ما بخواهیم نشانه ای از آسمان برای آنان فرو فرستیم كه در برابر آن خاضع شوند،آن روز در روی كره زمین كسی نخواهد ماند مگر آنكه در مقابل آن نشانه گردن كج خواخد كرد.

همه ی مردم روی زمین چون بشنوند كه صدائی از آسمان بلند است و می گوید:

«توجه كنید كه حق در علی ابن ابی طالب علیه السلام و شیعیان اوست» ایمان آورند.

فرمود: و چون فردا شود شیطان به هوا رود تا آنجا كه از دیدگان زمینیان پنهان شود سپس آواز دهد: توجه كنید كه حق در عثمان بن عفان و شیعیان اوست زیرا او مظلوم كشته شد، و خونش را مطالبه كنید.

فرمود: خداوند در آن هنگام مردمان با ایمان را كه گرفتار حق ثابت قدم اند بر حق، ثابت نگه می دارد، و گفتار ثابت بر حق، همان ندای نخستین است، ولی آنانكه در دلهایشان بیماری هست به شك می افتند، و بیماری دل، به خدا قسم كینه و دشمنی ماست كه در آن هنگام از ما دوری می جویند، و ما را ناسزا می گویند و می گویند: این آوازه دهنده نخستین سحری بود از سحرهای این خاندان.

سپس امام صادق علیه السلام این آیه را تلاوت فرمود:

«ان یروا آیة یعرضوا و یقولوا سحر مستمرا» [4] .

اگر نشانه ای را به بینند رو گردان شده و می گویند كه سحر سابقه داری است». [5] .



[ صفحه 86]




[1] غيبت النعماني ص 257 ط صدوق حديث 14 و 15.

[2] غيبت نعماني ص 257 ط صدوق حديث 14 و 15.

[3] سوره ي شعراء آيه ي 4.

[4] سوره ي قمر آيه ي 2.

[5] غيبت نعماني ص 260 ط صدوق باب 14 حديث 19.